Wczoraj obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Widzialności Osób Transpłciowych (czyli tych, których tożsamość płciowa nie odpowiada płci nadanej przy urodzeniu).
Tradycję zapoczątkowano ponad dekadę temu, aby zwrócić uwagę na niedostateczną reprezentację osób trans w mediach i debacie społecznej. Z tej okazji telewizja TVN24 przedstwiła specjalny program w cyklu Czarno na białym, a Kampania Przeciw Homofobii w ramach akcji #JestemPrzeciwTransfobii ruszyła ze sprzedażą koszulek i przygotowała serię krótkich wywiadów z polskimi osobami transpłciowymi. Dochód ma być przeznaczony na pomoc osobom transpłciowym.
Fanaberia i zboczenie
Fanaberia, zboczenie – to najczęstsze słowa, jakie padają wobec osób transpłciowych. Wielu dowcipkujących nie zdaje sobie sprawy, że osoby transpłciowe są wśród nich, cierpią, bo urodziły się w niewłaściwym ciele. Tymczasem z badania przeprowadzonego przez American Academy of Pediatrics (Amerykańską Akademię Pediatrów) w 2018 roku wynika, że gdy młode osoby transpłciowe mogą się w pełni identyfikować ze swoją płcią i podejmować kroki w kierunku korekty płci, znacząco obniża się u nich poziom depresji i lęku.
Temat nie był dotychczas przedmiotem większego zainteresowania polskich władz centralnych, samorządowych, czy kuratoriów oświaty i szkół, w których dzieci i młodzież spędzają przecież większość swojego czasu. Zazwyczaj właśnie tam, albo w domu rodzinnym, osoby transpłciowe spotykają się po raz pierwszy z niezrozumieniem, niechęcią, a często – po prostu z wrogością i nienawiścią.
Z badań przeprowadzonych przez Kampanię Przeciw Homofobii wynika, że w grupie osób transpłciowych co druga osoba została zaatakowana z powodu swojej tożsamości płciowej. Co więcej - spośród wszystkich osób LGBT, to właśnie osoby transpłciowe są najczęściej zmuszone całkowicie ukrywać swoją tożsamość w pracy i w rodzinie. Kiedy się ujawniają - tracą kontakt z bliskimi osobami (3,5 proc. – ze wszystkimi, 6 proc. z większością, 4,5 proc. z połową).
Upokorzenie i zagrożenie
W Polsce osoby transpłciowe, jeśli chcą zmienić płeć w znaczeniu prawnym, muszą pozwać swoich rodziców. Dr hab. Maciej Zachariasiewicz, prawnik cywilista z Akademii Leona Koźmińskiego, uważa, że ten rodzaj przepisów jest przestarzały i upokarzający dla obu stron.
Kiedy omawiam ze studentami znaczenie aktu cywilnego na tym przykładzie, widać, że jako młodzi ludzie czują, że to nie powinno tak wyglądać. Pełnoletni obywatel powinien mieć możliwość samodzielnego decydowania o sobie, bez konieczności wchodzenia w spór z rodzicami. Mieliśmy dobrą ustawę uchwaloną przez parlament, którą zaproponowała m.in. Anna Grodzka. Niestety zawetował ją prezydent Andrzej Duda. To była jedna z jego pierwszych decyzji. (Holistic.news)
Jeszcze przed wyborami parlamentarnymi w 2015 roku, prezes Kaczyński nazwał projekt ustawy dziwactwem i atakiem na rodzinę. Obiecywał, że jeśli PiS dojdzie do władzy, Polska stanie się ostoją wolności, ale bez przemian obyczajowych. Finalnie ustawa o uzgodnieniu płci wróciła do Sejmu jeszcze przed wyborami parlamentarnymi, ale rządząca wóczas koalicja PO-PSL nie zdecydowała się na jej przyjęcie. Opiekująca się projektem posłanka Joanna Mucha obiecała wówczas, że sprawę załatwią w kolejnej kadencji, jak wygrają. Kolejnej kadencji nie było, nasiliły się za to bardzo ataki na osoby nieheteronormatywne ze strony rządu i obywateli.
Psycholog LGBT i seksuolog Dominik Haak wyjaśnia, że teraz w Polsce jest taka sytuacja, że homofobia i inne uprzedzenia na tle orientacji są wszędzie. – Taka jest sytuacja w całej Polsce. Już nie ma dużego znaczenia, czy osoba mieszka w Warszawie, w Krakowie, czy w małym mieście – dodaje.
Zrozumienie i akceptacja
Z okazji Międzynarodowego Dnia Widzialności Osób Transpłciowych telewizja TVN24 przygotowała reportaż Wszystko o moim dziecku, po emisji którego prowadziła program specjalny z udziałem Karoliny Więckiewicz - prawniczki współpracującej z fundacją Trans-Fuzja, Eweliny Słowińskiej z grupy wsparcia rodziców osób transpłciowych działającej przy tej samej organizacji oraz Dominika Haaka - psychologa LGBT.
- Lepiej mieć żywą córkę niż martwego syna - mówili rodzice osób transpłciowych i niebinarnych w materiale. - Bo kiedy dziecko dusi się we własnej płci, to przede wszystkim potrzebuje wsparcia.
W ocenie Eweliny Słowińskiej, sytuacja osób transpłciowych jest zupełnie nieznana. - To kwestia przede wszystkim edukacji. Nikt nam tej edukacji nie dał na żadnym etapie naszego życia, mówię o moim pokoleniu. Więc my, jako wspierający rodzice, nie mieliśmy tej edukacji, zdobywaliśmy ją razem z naszymi dziećmi po coming oucie, co dopiero się dziwić osobom, które nigdy się nie zetknęły z osobami transpłciowymi - podkreśliła. Radziła przy tym, by rodzic, który dowie się, że jego dziecko jest osobą transpłciową, szukał pomocy wśród innych rodziców i instytucji zajmujących się transpłciowością.
Wsparcie osób transpłciowych zauważalne było również w sieci. Kilka słów napisała m.in. Janina Bąk (Janina Daily).
- Dziś chciałam oddać przestrzeń tym dzieciom i dorosłym, dla których rzeczywistość jest wyjątkowo brutalna – osobom transpłciowym. Według National Transgender Discrimination Survey średnia częstość prób samobójczych w populacji ogólnej to 4,6%. Wśród osób transpłciowych – 41%. Jest to grupa, która tak z tak wieloma osobami musi negocjować, tak wielu osobom się tłumaczyć, choć tak bardzo nie powinni – w gruncie rzeczy po prostu chcą się pogodzić sami ze sobą, nie musieć negocjować z innymi swojej tożsamości.